ارتشی شهید محمدرضا ارجمندی

نام و نام خانوادگی: محمدرضا ارجمندی قندشتنی
ملیت: ایران
مذهب: اسلام- شیعه
تاریخ تولد: 1328/03/03
تاریخ شهادت: 1367/04/24
سن زمان شهادت: 39
محل تولد :خراسان رضوی – تربت حیدریه – تربت حیدریه
گلزار شهر: مرکزی
گلزار محل: قندشتن
تحصیلات:  ششم ابتدایی
رشته درسی: —
شغل قبل شهادت: نظامی
ویژگی خاص: —
منطقه عملیاتی: فکه
تاریخ و نحوه وقوع حادثه: 1367/04/21

عملیات نظامی:

چرا این شهید تربتی محسوب شده است: شهید متولد تربت حیدریه است و گلزار وی در این شهر قراردارد. پرونده شهید و خانواده ایشان مربوط به تربت حیدریه و حومه است. همچنین محل تولد خانواده شهید در این شهرستان است

————————————————————————————————————————————————————————

وصیت نامه ی ارتشی شهید محمدرضا ارجمندی

بسم ربّ الشهداء و الصدیقین

ان الله اشتری من المؤمنین انفسهم و اموالهم بان لهم الجنه یقاتلون فی سبیل الله فیقتلون و یقتلون. سوره توبه/111

به تیغ عشق مشو کشته اگر عمر ابد خواهی        که از شمشیر بر یحیی نشان ندهد کس از حیا

آن لحظه مبارک دیدار، این سوگنامه نیست این افتخارنامه نسلی است سرفراز؛ نسلی که تا بناکی انسان را در قله رفیع شهادت جست؛ نسلی که زنده بودن خود را باخون،اشک و خاطره معنی کرد؛ نسلی که خویش گمشده اش را در دفتر شهادت و ایمان یافت. این سوگ نامه غزل نامه است! زیرا حیات روشن ایمان، یک شعر ناب بود. گیرا، گرم، پاک و درخشان، همچون شعرآفتاب…

بی باوران هنوز نمی دانند مقیاس خوب و بد، چون نسبت طلاست به آهن. خوبان طلای عالم امکانند. هرچند سالیان درازی لابلای «لای» بماند، آیا کسان ازخویش نمی پرسند ماهم اگر زضعف همین هائیم، این رشته تنیده به دنیا چیست؟! این نام و کام خواهی پرواز؟ این ها و خیل دیگری از این دست، شاداب و شادمند و جوان بودند، شاید به ذهن روشنشان گاهی نقشی از آرزو گذری می کرد شاید… هزار حدس دگر پشت این کلام اما چه شد که با همه اشتیاق ها شوق شهادت آمد و غالب شد؟!

آن سان که آن «نظامی» جانباز بر مرگ خویشتن قسم بود!

آن سان که آن «سپاهی» آزرده در عنوان عمر، شتابان گذشت و رفت!!

این سوگنامه نیست، ظفرنامه است. وقتی لقای حضرت محبوب بر حُبّ نفس چیرگی آورد، انسان شکوه عالم هستی، توفیق یافت و بار امانت را تا روز آخر برساند. تا لحظه مبارک دیدار…

شهادت هدیه ایست با ارزش و طلائیست که بدست آمدنش مشکل است و من برای دفاع از کیان و ناموسم قدم به راه گذاشته و دراین راه جان هم می دهم زیرا وظیفه خود می دانم از کشور و دین و شرفم دفاع کنم، از شما می خواهم همیشه خدا را به یاد داشته باشید و بدانید همه چیز آسان بدست نمی آید؛ پس برای رسیدن به اهدافتان تلاش کنید و پیرو راه شهدا باشید به ارزشهایشان ارج بنهید و یادشان را گرامی دارید…                                                           مولا یار و خدانگهدارتان